Πληροφορίες για το χωριό
Οι Αγγλισίδες είναι ένα γραφικό χωριό της επαρχίας Λάρνακας, χτισμένο 140 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, σε απόσταση 17 χιλιομέτρων νοτιοδυτικά της Λάρνακας και 6 χιλιομέτρων βορειοανατολικά της Κοφίνου. Βρίσκεται στην περιοχή ανάμεσα στη Λάρνακα και το Σταυροβούνι, και φημίζεται για την έντονη παρουσία των ελαιόδεντρων που από παλιά χαρακτηρίζουν το τοπίο του.
Γεωλογία & Φυσικό Περιβάλλον
Το χωριό περιβάλλεται από ήπιους, αποστρογγυλωμένους κιμωλιούχους λόφους στα νότια, ενώ προς τα βόρεια συναντάται το λοφώδες τοπίο των λαβών. Το γεωλογικό υπόβαθρο αποτελείται κυρίως από κρητίδες, μαργαϊκές κρητίδες, μάργες και πρόσφατες προσχώσεις, ενώ βορειότερα εντοπίζονται οι προεκτάσεις του πυριγενούς συμπλέγματος του Τροόδους.
Κλίμα & Καλλιέργειες
Το κλίμα είναι μεσογειακό με μέση ετήσια βροχόπτωση που φτάνει τα 450 χιλιοστά. Η εύφορη γη των Αγγλισίδων επιτρέπει την καλλιέργεια σιτηρών, κυρίως κριθαριού, οσπρίων, κτηνοτροφικών φυτών, αμυγδαλιών, ελιών, χαρουπιών και αμπελιών. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτη είναι η καλλιέργεια ελιών, οι οποίες έχουν μακρά ιστορία στο χωριό—ήδη από το 18ο αιώνα, ο Μαρίτι ανέφερε την ύπαρξη πολλών συμμετρικά φυτεμένων αιωνόβιων ελιών.
Συγκοινωνία & Ανάπτυξη
Οι Αγγλισίδες έχουν άμεση σύνδεση με τον κεντρικό δρόμο Λεμεσού–Λάρνακας, γεγονός που διευκολύνει την πρόσβαση. Παρόλο που δεν υπάρχει οδική σύνδεση με τα βόρεια γειτονικά χωριά, σκυρόστρωτοι δρόμοι εξασφαλίζουν τη σύνδεση με τα χωριά της νότιας πλευράς και τη θάλασσα, η οποία απέχει μόλις 8 χιλιόμετρα.
Η στρατηγική θέση του χωριού και το αναπτυγμένο οδικό δίκτυο συνέβαλαν στη σταθερή ανάπτυξη της περιοχής. Υπηρεσίες, καταστήματα και βιοτεχνίες έχουν δημιουργηθεί, ενισχύοντας την τοπική οικονομία και προσφέροντας ευκαιρίες απασχόλησης στους κατοίκους.
Πληθυσμιακή Εξέλιξη
Το χωριό γνώρισε συνεχείς πληθυσμιακές αυξήσεις τις τελευταίες δεκαετίες. Από 268 κατοίκους το 1881, έφτασε τους 1.253 το 2021. Το 1975, ο Τουρκοκυπριακός πληθυσμός αποχώρησε από την κοινότητα, ενώ από τη δεκαετία του '80 και μετά, η ανάπτυξη συνέβαλε στη συγκράτηση του πληθυσμού, με το χωριό να εξελίσσεται σε κομβικό σημείο της περιοχής.
